ایمونوفیش

ترکیبات:

ایمونوفین یک داروی صد در صدطبیعی است که از مواد موثره موجود در گیاه ارزشمند سرخارگل تشکیل شده است . مهمترین مواد موثره این دارو عبارتند از ترکیبات آلکیل آمیدی، اسید شیکوریک، و ترکیبات ترپنی

مکانیسم اثر :
آلکامیدها از جمله مواد موثره موجود در گیاه اکیناسه هستند که موجب مهار مسیرهای سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز در سلول‌های اپیتلیال و سلول‌های سیستم ایمنی می‌شوند.

این مسیرها در بیوسنتز پروستاگلاندین‌های التهابی مانند PGE2 نقش دارند. بنابراین مهار این مسیرها موجب مهار تولید پروستاگلاندین‌ها می‌شود. مهار این مواد موجب آزادی عمل سلول‌های قاتل بدن به نام Natural Killer Cell می‌شود.

این سلول‌ها با شناسایی سلول‌های غیرطبیعی یا در حال مرگ یا میکروب‌ها با ترشح مواد سمی زیاد موجب کشته شدن آنها می‌شوند. از طرف دیگر اکیناسه حاوی مواد اولیگومری به نام پلی‌ساکاریدها می‌باشد.

در میان این مواد، آرابینوگالاکتان با اتصال مستقیم به گیرنده‌های تشخیص الگوی میکروبی (PRP) روی سلول‌های ایمنی ذاتی مانند ماکروفاژ موجب فعال شدن این سلول‌ها و تحریک آنها به تولید سایتوکاین‌های التهابی مانند IL-1 و TNFα می‌شود.

این سایتوکاین‌ها علاوه بر اینکه موجب فراخوانی انواع سلول‌های سیستم ایمنی به محل التهاب می‌شوند، موجب فعال‌سازی خود سلول‌های بیگانه خوار و همچنین فعال شدن سلول‌های قاتل (NK Cells) نیز می‌شوند.همچنین مشخص شده است که یک نوع ماده موثره موجود در گیاه اکیناسه به نام آلکیل‌آمید، قادر است مستقیما به برخی گیرنده‌ها سطحی لنفوسیت‌های تی مانند CB2 متصل شود.

فعال‌شدن این گیرنده‌ها نیز از طریق چندین مسیر داخل سلولی در نهایت موجب فعال شدن فاکتور تنظیم رونویسی داخل هسته‌ای (به اختصار: NF-kB می‌شود.

از جمله آداپتورهای داخل سلولی فعال‌شده به وسیله آلکیل‌آمیدها می‌توان مسیر cAMP، مسیر MAPKs و مسیر کلسی‌نورین را نام برد. فعال‌شدن NF-kB هم موجب شروع رونویسی ژن‌های کدکننده سایتوکاین‌هایی مانند IL-3, IL-4, IL-5, IL-10, TNFα می‌شود. درصورتیکه لنفوسیت تی همزمان با گیرنده CB2 توسط گیرنده TCR نیز فعال شود، تولید سایتوکاین‌های التهابی کمتر می‌شود در عوض سلول‌های لنفوسیت تی قاتل فعال می‌شوند.

اما در صورتیکه لنفوسیت تی همزمان با گیرندهCB2 توسط گیرنده Cd28 تحریک شود در اینصورت تولید سایتوکاین‌ها بیشتر می‌شود. افزایش این سایتوکاین‌ها هم به نوبه خود موجب فعال شدن انواع لنفوسیت‌های تی و سلول‌های بیگانه‌خوار می‌شود.

موارد مصرف:
بالا بردن ایمنی اختصاصی ، تحریک لمفوسیتB T، و افزایش ایمونوگلوبولین ها

مقدار مصرف:
200 سی سی در تُن به صورت دائم تا پایان دوره پرورش
1000 سی سی در تُن به مدت یک هفته در هر ماه در طول دوره پرورش
1500 سی سی در تُن به مدت دو هفته قبل از واکسیناسیون